Adoptant Mieke: ‘We doen het hier best goed’

Een buurman zei laatst tegen haar: ‘Als ik me chagrijnig voel, kijk ik naar buiten en zie ik al die mooie plantjes en bloemen bij jou in de geveltuin. En alles picobello rond de afvalcontainers. Nou, dan voel ik me meteen een stuk beter.’

Mieke Sakkers krijgt wel meer complimenten. Sinds eind 2017 woont ze met haar partner in een hoekwoning in de Beetsstraat in Spoorwijk. Weelderige borders maken hun gevel tot de groenste hoek van de straat. Sinds anderhalf jaar is ze adoptant (beheerder) van twee ondergrondse afvalcontainers.

Waarom ben je dit gaan doen?

‘Het was vaak een zootje rond die containers. Van alles werd erbij gezet. Je kent dat wel: een kapotte bureaustoel, kartonnen dozen en vuilniszakken als de klep weer eens verstopt zat. Ik ergerde me groen en geel.’

‘Ik ben mensen gaan aanspreken als ze met spullen kwamen aanzetten die niet in de bak passen. Daarvoor moet je grofvuil bellen, zei ik dan. Ik hielp ook weleens iemand om grote dozen klein te maken en in de bak te gooien. Van het een kwam het ander. Soms zat er iets klem. Zo ben ik in contact gekomen met de gemeente en beheerder geworden. Ik heb nu een sleutel om de zijkant open te maken als de klep vastzit.’

Hoe reageren de buren?

‘Heel goed, veruit de meeste mensen doen hun best om de boel schoon te houden. Een kleine groep kan het niks schelen. Als je nu een bananendoos bij de container zet, dan weet ik zeker dat er morgen om deze tijd van alles bij staat. Kennelijk werkt dat zo. Daarom probeer ik het zoveel mogelijk meteen de kop in te drukken.’

Heb je veel contact met de gemeente?

Ja, ik heb een direct lijntje met een milieubeheerder in Laak. Als ik hem bel, dan weet hij dat het code rood is. Stel dat er ineens een matras ligt. Dan stuur ik hem een foto en laat hij het meestal nog dezelfde dag weghalen.’

Wat zeg je tegen Hagenaars die adoptant willen worden?

‘Ik ben er positief over. Je moet wel geduld hebben, maar langzamerhand wordt het beter. Mezelf constant boos blijven maken, vind ik erger dan de zaak aanpakken. Ik hou van dingen doen. Als ik mijn planten water geef, dan spuit ik altijd ook even de containers schoon. Het mooiste is wel dat buren zich ermee gaan bemoeien en helpen de straat schoon te houden. Ik zie ook meer groene borders met leuke plantjes. Als het er mooi uitziet, blijft het langer schoon.’

Hoe is de situatie nu?

‘We hebben het heel aardig onder controle. Zeker als ik het vergelijk met sommige andere straten. Ik zeg ‘we’ omdat dit echt iets is van goedwillende buren samen. Soms is het ineens weer mis. Dan kijk ik ’s ochtends uit het raam en denk: Oh, my God! Maar toch, dat gebeurt steeds minder.’

Heb je nog een tip aan je buurtbewoners?

 ‘Zijn de containers vol of zitten ze klem? Loop dan even door naar een volgende container. Er staan er zat in de buurt.’